Exodus 7 preken
Exodus 4 vers 1 t/m 9 | 12-02-1984 | VM Boven-Hardinxveld
Toen antwoordde Mozes, en zeide: Maar zie, zij zullen mij niet geloven, noch mijn stem horen; want zij zullen zeggen: De HEERE is u niet verschenen! En de HEERE zeide tot hem: Wat is er in uw hand? En hij zeide: Een staf. En Hij zeide: Werp hem ter aarde. En hij wierp hem ter aarde! Toen werd hij tot een slang; en Mozes vlood van haar. Toen zeide de HEERE tot Mozes: Strek uw hand uit, en grijp haar bij haar staart! Toen strekte hij zijn hand uit, en vatte haar, en zij werd tot een staf in zijn hand. Opdat zij geloven, dat u verschenen is de HEERE, de God hunner vaderen, de God van Abraham, de God van Izak, en de God van Jakob. En de HEERE zeide verder tot hem: Steek nu uw hand in uw boezem. En hij stak zijn hand in zijn boezem; daarna trok hij ze uit, en ziet, zijn hand was melaats, wit als sneeuw. En Hij zeide: Steek uw hand wederom in uw boezem. En hij stak zijn hand wederom in zijn boezem; daarna trok hij ze uit zijn boezem, en ziet, zij was weder als zijn ander vlees. En het zal geschieden, zo zij u niet geloven, noch naar de stem van het eerste teken horen, zo zullen zij de stem van het laatste teken geloven. En het zal geschieden, zo zij ook deze twee tekenen niet geloven, noch naar uw stem horen, zo neem van de wateren der rivier, en giet ze op het droge; zo zullen de wateren, die gij uit de rivier zult nemen, diezelve zullen tot bloed worden op het droge.
De drie tekenen die de Heere aan Mozes geeft om hem te sterken en voor te bereiden op zijn dienstwerk
1. Het teken van de staf die in een slang verandert;
2. De hand die in de boezem gestoken moet worden;
3. Het water dat in bloed verandert.
Exodus 4 vers 22 – 23 | 14-01-1990 Bevestiging ambtsdragers | VM Boven-Hardinxveld*
Dan zult gij tot Farao zeggen: Alzo zegt de HEERE: Mijn zoon, Mijn eerstgeborene, is Israël. En Ik heb tot u gezegd: Laat Mijn zoon trekken, dat hij Mij diene! maar gij hebt geweigerd hem te laten trekken; zie, Ik zal uw zoon, uw eerstgeborene doden!
God en Mozes zeggen hetzelfde:
1. Wat de Heere zegt;
2. Waarom Hij het door de mond van Mozes laat doorgeven..
Exodus 15 vers 22 – 25 | 14-08-1983 | VM Boven-Hardinxveld
Hierna deed Mozes de Israëlieten voortreizen van de Schelfzee af; en zij trokken uit tot in de woestijn Sur, en zij gingen drie dagen in de woestijn en vonden geen water. Toen kwamen zij te Mara; doch zij konden het water van Mara niet drinken, want het was bitter; daarom werd derzelver naam genoemd Mara. Toen murmureerde het volk tegen Mozes, zeggende: Wat zullen wij drinken? Hij dan riep tot den HEERE; en de HEERE wees hem een hout, dat wierp hij in het water; toen werd het water zoet. Aldaar stelde Hij het volk een inzetting en recht, en aldaar verzocht Hij hetzelve.
Het volk moet leven met
1. De rechte levens- of wereldkennis;
2. De rechte zelfkennis;
3. De rechte Godskennis.
Exodus 17 vers 14 – 15 | 08-02-1987 | VM Boven-Hardinxveld
Toen zeide de HEERE tot Mozes: Schrijf dit ter gedachtenis in een boek, en leg het in de oren van Jozua, dat Ik de gedachtenis van Amalek geheel uitdelgen zal van onder den hemel. En Mozes bouwde een altaar; en hij noemde deszelfs naam: De HEERE is mijn Banier!
Drie gedenktekenen van de strijd tussen Israël en Amalek:
1. Het boek;
2. Het altaar;
3. De banier.
Exodus 21 vers 5 – 6 | 04-08-1985 | VM Boven-Hardinxveld
Maar indien de knecht ronduit zeggen zal: Ik heb mijn heer, mijn vrouw en mijn kinderen lief, ik wil niet vrij uitgaan; Zo zal hem zijn heer tot de goden brengen, daarna zal hij hem aan de deur, of aan den post brengen; en zijn heer zal hem met een priem zijn oor doorboren, en hij zal hem eeuwiglijk dienen.
1. De Heere Jezus Christus wiens oren doorboord zijn;
2. Mensen wier oren niet doorboord zijn;
3. Mensen wier oren wel doorboord zijn.
Exodus 32 vers 7 – 14 | 24-05-1981 | VM Boven-Hardinxveld
Toen sprak de HEERE tot Mozes: Ga heen, klim af! Want uw volk, dat gij uit Egypteland opgevoerd hebt, heeft het verdorden. En…. Toen berouwde het den HEERE over het kwaad, hetwelk Hij gesproken had Zijn volk te zullen doen.
Mozes voorbidder voor zijn volk:
1. De hindernissen die zich aan dat gebed voordoen;
2. De pleitgronden die in dat gebed worden aangevoerd;
3. De verhoring van het gebed van Mozes.
Exodus 34 vers 29 – 35 | 13-05-1979 | VM Boven-Hardinxveld
En het geschiedde, toen Mozes van den berg Sinaï afging (de twee tafelen der getuigenis nu waren in de hand van Mozes, als hij van den berg afging), zo wist Mozes niet, dat het vel zijns aangezichts glinsterde, toen Hij met hem sprak. Als nu Aäron en al de kinderen Israëls Mozes aanzagen, ziet, zo glinsterde het vel zijns aangezichts; daarom vreesden zij tot hem toe te treden. Toen riep Mozes hen; en Aäron, en al de oversten in de vergadering keerden weder tot hem; en Mozes sprak tot hen. En daarna traden al de kinderen Israëls toe; en hij gebood hun al wat de HEERE met hem gesproken had op den berg Sinaï. Alzo eindigde Mozes met hen te spreken, en hij had een deksel op zijn aangezicht gelegd. Doch als Mozes voor het aangezicht des HEEREN kwam, om met Hem te spreken, zo nam hij het deksel af, totdat hij uitging; en nadat hij uitgegaan was, zo sprak hij tot de kinderen Israëls, wat hem geboden was. Zo zagen dan de kinderen Israëls het aangezicht van Mozes, dat het vel van het aangezicht van Mozes glinsterde; derhalve deed Mozes het deksel weder op zijn aangezicht, totdat hij inging om met Hem te spreken.
Mozes’ glinsterend aangezicht:
1. Waardoor het aangezicht van Mozes glinsterde;
2. Wat dat betekende;
3. Waarom Mozes een deksel op zijn aangezicht legde.